Skivakantie Hüttenrode 2010 deel 2

Written by Jan Douwe

We zijn nog steeds in Torfhaus op de skipiste. Het zonnetje schijnt, de lucht is blauw, dus we gaan verder op de lange latten.

Martine leeft zich helemaal uit met haar nieuwe hobby…

Ook Gerdien heeft haar roeping op de latten gevonden en daalt (hoewel heel voorzichting) ook de helling af…

De andere skihelling waar dadelijk de anderen ook nog vanaf gaan…

Ondertussen zijn Martine en Gerdien weer boven gekomen met de stoeltjeslift…

Bovenaan bij de stoeltjeslift wordt er weer druk vergaderd hoe de volgende afdaling te nemen…

Gerdien die een schijnbaar aantrekkelijke snowboarder checkt…

Martine weer naar beneden…

Aangezien ik het dus na 1 afdaling wel gezien had en liever eerst nog wat lesjes wil nemen om been en botbreuken te voorkomen geef ik het skistokje
graag over aan pa Wieringa die dezelfde schoenmaat heeft als ik. Dat was een slimme zet, want een paar tellen later suist opa Wieringa als
een volleerd alpinist de berghelling af om onderaan zo snel mogelijk weer aan te sluiten bij de stoeltjeslift om weer naar boven te gaan voor een
nieuwe afdaling…

Maar de eerste keer gaat het nog niet helemaal vlekkeloos…

Maar met wat vallen en opstaan gaat het steeds beter…

Hoewel ie voor mijn gevoel deze keer wel heel dichtbij me langs ging…

En als je dan beneden bent moet je ook weer omhoog met de skilift, dus daar gaan “Wieringa & Wieringa…

En wie kent niet de film “pista” waar een stel opgeschoten jongeren sjanzen met de lokale skihelden?

Daar gaat Paulien met “haar Helmut”…

En daar zijn “Wieringa & Wieringa” ook weer…

En daar zijn laif en laifke ook…

Myrthe die heel eenzaam haar sleetje weer omhoog trekt…

Om daarna als een pro naar beneden te suizen…

Jannita probeert het op onze 2 euro schepjes van de scapino…

En ook ik waag me er even aan, en vind het direct leuker dan skien!…

Foto van de omgeving…

Met in de verte het weerstation van de Brocken…

Dampende bomen…

Oom Jaap probeert te klunen met skie’s.(wat natuurlijk niet wil)…

En daar gaat Martine van de andere helling af als een echte pro…

Nog een leuk plaatje van de helling…

Panorama foto van de ski piste…(F11 om naar vol scherm te gaan, of even je brower groote rechtsbeneden aanpassen…)

Paulyn klaar voor de volgende afdaling…

En dan is het tijd om weer te gaan. Iedereen pakt z’n spulletjes weer bijelkaar om weer richting de auto’s te gaan…

Besneeuwde boom…

Nog een keer besneeuwde boom…

Nog even afscheid nemen van de skipiste en voor de familie Wieringa een snel posseer moment met familie foto…

En dus weer een helling op om terug te gaan naar de skiverhuur…

Nog een panorama foto van de Brocken met op de voorgrond de rodelbaan…

Besneeuwde kerstbomen…

Hierna gaan we nog even een oude grenspost bekijken van het ijzeren gordijn. We bevinden ons namelijk in voormalig OOST Duitsland, wat op zich niet
echt te zien is in deze omgeving, alles ziet er vrij onderhouden en goed uit. Maar het schijnt dat dit deels komt door de sneeuw. In de zomer schijn
je wel beter te kunnen zien dat je hier toch echt in het “osten” bevind. Voor de grenspost rijden we naar het dorpje Sorge wat samen met Elend (
ja, die plaatsnamen zijn niet gefaked..) tussen 1945 en 1990 deel uit maakte van het oost duitse spergebiet waar niemand mocht komen. Deze 2 dorpjes hebben dus
50 jaar in niemandsland gelegen.

Desalnietemin zijn ze heel vriendelijk in Sorge en worden we welkom geheten…

Even de sneeuwdiepte checken (diep) …

Deze vlakte was vroeger een deel van het spergebiet en werd open gehouden om overzicht te kunnen houden op het gebied rond de grens…

En hier zijn we bij de grens. Dit is nog een orgineel stuk van het ijzeren gordijn wat hier 50 jaar lang gestaan heeft om Oost en West gescheiden te houden…

En er zit zelfs nog een verdwaalde wehrmachtsoldaat in de bunker…

Door middel van ondergrondse bunkers en waterleidingen kon dit gebied gecontroleerd worden, en indien nodig kon een gedeelte onder water gezet worden om het nog ontoegankelijker
te maken voor mensen die wilden proberen naar het westen te vluchten…

Rechts zie je een soort van tunnel van gaas, hierin liepen waakhonden los rond als beveiliging…

Degelijke duitse bouwkwaliteit…

Het informatie bord. we waren hier vrij laat, anders hadden we ook nog even naar de wachttoren kunnen lopen, maar het begon al wat donker te worden,
dus hebben we dat niet meer gedaan…

Op de terugweg willen we nog even bij het stuwmeer langsrijden om wat kiekjes te maken, maar er ligt zoveel sneeuw dat we de auto niet kunnen parkeren
en we besluiten dus maar om terug te gaan naar ons vakantie huisje..

Om daar nog snel even de zonsondergang op de foto te zetten…

“Wieringa & Wieringa” bekijken de bouwtekening van de doos Lego die we hebben gekocht. (lang leve de Real met z’n aanbiedingen!)…


Oudjaarsdag


Vandaag geen echte planning. Aangezien niet iedereen weer de hele dag op de skie’s wil staan (spierpijn) en wat van de omgeving wil zien of wil winkelen gaan wij vandaag maar
wat Kultur und Unterhaltung doen in Werningerode. We gaan de lokale burcht daar bezoeken…

Dus wij wederom in de auto richting Werningerode om daar nog even wat rond te lopen. In het dorp zelf kom ik een achterachterachtertante van me tegen…

En aangezien die niet op onze N&N dag was ga ik hier maar ff met haar op de foto…

Oud gedeelte van de stadmuren met op de achtergrond het slot…

Het slot zelf…

Uitzichtfoto over Werningerode…

En nog 1…

De lokale skispring schans…

Voorkant van het slot…

Uitzicht vanuit het kasteel…

Uitzicht vanuit het kasteel…

Scene uit de clip “feuer frei” van Rammstein…

Nog een shot van de voorkant van het kasteel. Het kasteel is zo ontworpen dat je van buitenaf na elke muur een nieuw zicht hebt van 45 graden op
het volgende stuk muur…

Kleurig huis midden tussen het grauw…

Het begint al aardig te dooien…

“Duitse kinderkopjes”…

Waterspuwers op het dak…

Het oudste stuk van het kasteel, gedateerd rond 1300 n.c. …

Duitse adelaar…

De huiskapel met glas in loodramen…

En de kansel…

Gewelfschotel met daarop een familiewapen…

Dwerg met het schild van de familie, die de toegang tot de rookkamer(kwijl kwijl) bewaakt…

Oude potkachel…

Beelden boven de kachel…

In alle 40 vertrekken ligt een andere vloer met ander motief of materiaal. Dit is de vloer van de eerste verdieping van de kapel…

De 10 geboden…

Gerdien met haar nieuwe vriend. We vonden hem een beetje stijfjes…

Kaiser zoveel met pothelm…

In de jachtkamer hing deze lamp, versiert met uitgesneden ivoor van het hertegewei…

En nog een gewelfschotel met het familiewapen van de kasteelbewoners…

De glas in lood ramen die in 2tallen een verhaal uit het oude en nieuwe testament uitbeelden…

Het orginele Walker orgel uit 1877, met de orginele beschilderde pijpen. Dit is 1 van de weinige nog volledig orginele beschilderde Walker orgels in Duitsland.

Het kasteel heeft de WWII overigens overleefd zonder dat het echt noemenswaardige beschadigingen heeft opgelopen. Pas in 1946 zijn de Russen gekomen
en hebben het kasteel ondersteboven gehaald. Alles wat waarde had is meegenomen naar Rusland en daar opgeslagen. Het orgel hebben ze wel laten
zitten, maar alle wapens en schilderijen met wapens zijn vernietigd, en alles wat verder waarde had (ondermeer een boekenverzameling van 25.000 boeken waarvan de oudste dateerde uit 1300) is
meegenomen naar Rusland en daar opgeslagen. Een aantal zaken zijn terug gegeven, en een gedeelte is door Rusland later verdeeld onder musea in de omgeving. Een groot gedeelte van de aankleding
van het kasteel is daarom ook “geleend” van andere burchten die in slechtere staat zijn / prive collecties of na veel pijn en moeite terug gevorderd van Rusland…

En dit is de feestzaal waar vroeger dus gefeest werd…

via een telefoonachtig apparaat kregen we per zaal een verhaaltje te horen over het hoe en wat van de betreffende ruimte…

Dit wandtafereel stelt de sleuteloverdracht van het dorp aan de graaf van Werningerode…

Opgemaakt couvertje…

Hert met het familiewapen van de Graaf van Werningerode…

En een kandelaar met 144 kaarsjes / pitten…

Houtsnijwerk in alle hoeken en gaten van het kasteel…

En een wandtapijt wat iets moet voorstellen wat ik vergeten ben…

Het trappenhuis van de hoofdingang…

Nog meer houtsnijwerk…

En een versierde potkachel…

Wenteltrap van 1 van de wachttorens…

Nog een foto van het kasteel…

Vakwerkhuisjes naast het kasteel. Je zult hier maar wonen als in het hoogseizoen bussen vol toeristen langskomen om het kasteel te bekijken…

De kapel van de achterkant bekeken…

Ondertussen is het ook gaan dooien en is de temparatuur de hele dag niet meer onder het vriespunt geweest waardoor alles begint te smelten…


Oudjaarsavond


Ondanks het feit dat we ons in hartje Duitsland bevinden weigeren we toch om met oud en nieuw een berliner bol te eten. (dat betekent dus “ich bin ein Berliner…” epic fail…)
Dus vanuit Nederland een paar pakken met oliebollen mix meegenomen…

En hier gaan ze de olie in…

“Wieringa & Wieringa” bij hun pas voltooide bouwwerk.
Kiek Jan, nu is winkel open…

Terwijl de anderen in de woonkamer een verwoede poging doen om mee te zingen / bleren met de karaoke cd gaan de mannen in de eetkamer zitten een potje te kaarten. Ik zit nog ff te twijfelen of
ik een fimpje online ga zetten van Justin met YMCA, maar ik denk dat we die toch maar bewaren voor z’n trouwerij. Tenzij er uit de familie natuurlijk
gegronde bezwaren komen, dan ben ik misschien wel over te halen om ze wat eerder online te zetten…

En dan is het 12 uur geweest, tijd om het vuurwerk af te steken wat we gekocht hebben. Sterretjes…


Nieuwjaarsdag


En dan is het nieuwjaarsdag. Tijd om in te pakken om weer naar huis te rijden. Nog snel een paar foto’s schieten vanuit de woonkamer…

De spoorlijn met op de achtergrond al de eerste grijze wolken met regen en natte sneeuw…

Het vogelhuisje van de onderburen…

Jannita die haar Aygo controleerd op plastic schade…

De auto’s weer inpakken met (lege) drankflessen en alle skikleding…

En daar gaat de colone met Nederlandse auto’s terug heimwarts naar het vaderland…

Onderweg wordt het weer alleen maar slechter en komen we in een sneeuwbuitje terecht…

En ook het Duitse wegdek heeft vorstschade opgelopen, getuige de vele gaten die we onderweg zijn tegengekomen…

Het wordt ook nog eens mistig, wat we al niet echt konden gebruiken bij de sneeuwbuien die we al hadden…

Tja, zelfs het weer heeft in de gaten dat we weer terug naar huis gaan, en gaat spontaan over op “Nederlands weer mode” om ons alvast voor
te bereiden op het weer wat we gaan aantreffen in Nederland, namelijk dooi…

Na 4 uurtjes rijden zijn we weer terug in Nijmegen, en zijn we 2011!, gelukkig nieuwjaar!!!

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

2 + 14 =

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.