Het is vanochtend rond 7:00 dat Silke onze slaapkamer op gestommelt komt en tussen ons in kruipt. Ze valt bijna direct weer in slaap. Wij draaien ons ook nog een keer om, het was per slot van rekening gisteravond laat genoeg. Dus nog even een keer omdraaien en lekker geen wekker. Het slaapt hier in elk geval wel goed.En dat was na gisteren ook wel nodig.

Nu is het relaas van gisteren doordrenkt van fileleed. Wat niet helemaal eerlijk is. We hebben wel weer een mooi nieuw stuk van Duitsland gezien. Het stuk weg na Lubeck richting Rostock staat hoog in mijn lijstje met mooiste Duitse routes. Glooiende heuvels en woeste stukken bos en heide wisselen elkaar af. Hoewel het al weer meer dan 33 jaar geleden is zie je toch nog goed dat je hier in Oost Duitsland rijd. Niet alles is volgepropt met huizen, maar hier zie je nog veel natuur.We hebben onderweg bijgehouden hoeveel reeen we gespot hebben. Met de laatste grote groep reeen die we bij Rugen gespot hebben komt het totaal op 141 stuks.  Nadat we de auto uitgepakt hebben doen we nog snel een paar boodschappen in de Rewe, en eten rond een uur of 21:00 nog een broodje. Hierna doen we de kids op bed en nadat we zelf gedouched hebben liggen ook wij rond 23:00 in ons nest. Oogjes dicht en snaveltjes toe..

Rond 8:00 ga ik van bed, en doe de gebruikelijke ochtend rituelen. Een blik naar buiten laat zien dat het toch wel een beetje bewolkt is, maar achter het huis is de koperen ploert al druk bezig alles op te warmen

LNG boot. Er liggen 3 van deze schepen in de haven na aanleiding van de gasproblemen  door de oorlog in Oekraine.

Onze villa

Kurhotel Sassnitz

Uitzicht over de haven

En de duikboot waar we straks in gaan

Thijs heeft zich hier al een hele poos op verheugd. Het bezoek aan de onderzeeer die in de haven ligt. Een oude Engelse duikboot, de HMS Otus. Gebouwd in de jaren 60 en sinds 2002 in de haven als museumstuk.

De torpedo ruimte

Slaap vertrekken

Ik heb de Moskva in het vizier! Vuur torpedos 1 en 2 af!

De kombuis

Door dit soort smalle doorgangen moesten we heen kruipen

De dieselmotoren. Verbruik 14400 liter per dag.

Na ons bezoek aan de duikboot struinen we verder de haven door. Het begint steeds meer op te klaren en het zonnetje doet goed zijn best om de temperatuur omhoog te schroeven, wat ook aardig lukt.

We struinen wat langs de kade, bezoeken wat souvenierwinkels en genieten van het mooie weer. Totdat Silke ineens besluit dat nummer 1 er met hoge nood uit moet. Op zoek dus naar een openbaar toilet. Gelukkig vinden we deze een eindje verderop in de haven. Silke gaat eerst naar het toilet. Als ze klaar is stuur ik haar naar moeders toe die buiten met Thijs fotos aan het maken is. Ik moet zelf ook nog even naar het toilet. Als ik klaar ben loop ik naar buiten en zoek ik iedereen weer op. Al snel heb ik moeders en Thijs gevonden. Maar waar is Silke? Die was toch bij jou? Nee, bij jou toch? Maar ik… lang verhaal kort: Silke is verdwenen. We beginnen rond te lopen op de kade waar de toiletunit staat. Is ze een winkel in gelopen? Zit ze langs de waterkant te kijken? Nee. We splitsen op, en kijken of we Silke ergens zien zitten. Ik loop langs de kade, en tuur in het water, er lopen genoeg mensen rond dus als ze in het water zou zijn gevallen was dat vast wel opgemerkt geweest. Martine loopt ondertussen de kade nog een heel stuk af, en loopt ook een stuk terug richting de duikboot, misschien is ze  daar heen gelopen? Maar goed 30 minuten later nog steeds geen spoor van dochter te bekennen. Het begint nu toch wel iets serieuzer te worden. Ik vraag nog een boot propper of die misschien haar heeft gezien, maar ook helaas is ook dat geen succes. We lopen nog een stuk verder naar een speeltuin die we zien. Misschien zit ze daar wel te spelen? Maar ook dat is niet het geval. Ik ben nu zo ver dat ik de politie wil gaan bellen om maar te kijken of die toevallig een schattig klein Nederlands meisje gevonden hebben waar ze wel weer van af willen. Maar met dat ik wil gaan bellen zien we een politie busje rijden. Deze rijd een stuk verder de promenade op. Ik loop er maar achter aan. Als ze alleen controleren houd ik ze op de terugweg wel staande en vraag ze om hulp.

Goed een halve kilometer verderop wordt ik opeens aangesproken door een man: of ik Duits spreek? Jazekers. Of ik toevallig een klein meisje mis? Niet per se, maar ik wil wel even mee lopen om te kijken of ik haar ken.

En 200 meter verderop zit een zielig hoopje Silke op een bankje te snotteren. 2 polizei agenten staan naast haar wat onbehouwen te kijken, want het arme ding spreekt natuurlijk geen woord Duits. En dan kijkt ze opzij en ziet Thijs en mij lopen. Voorzichtig met een boogje komt ze op ons aangelopen. Papa lijkt niet echt boos te zijn dus in rechte lijn wordt een sprintje getrokken en voordat we het weten is Silke weer terecht. Na een kort onderhoud met de polizei bel ik eerst Martine maar even om haar te vertellen dat Silke terecht is. De polizei man vraagt waar ze staat, en of we een lift willen? Dat laten we ons geen 2 keer zeggen. Silke heeft niet echt veel zin om de poliziebus in te stappen, maar als Thijs naar binnen springt kan ze natuurlijk niet achter blijven. Na een korte rit zijn we weer terug in de haven en is het gezinnetje weer compleet. De polizeimannen zwaaien nog een keer vriendelijk en gaan weer de weg op om boeven en schorriemorie te vangen.

Het stuk wat Silke met 2 wildvreemde mensen met een witte hond heeft afgelegd. Ze was ons kwijt en dacht dat we door waren gelopen, en ze vond het hondje wel schattig.

Van de schrik bekomen lunchen we eerst maar even op een bootje in de haven. Frietjes, curryworst en gebakken vis en wat te drinken.

Hierna lopen we nog een stuk verder de kade af om te kijken hoe ver Silke gelopen was. Direct hier achter ligt het steenstrand waarmee we bij de krijtrotsen komen, dus daar gaan we ook nog even kijken

Het is ondertussen bijna 3 uur, en we zijn er voor vandaag wel klaar mee. We besluiten daarom om maar weer terug te gaan naar ons huisje. Onderweg pakken we nog even een ijskoffie mee op een terrasje. Eenmaal thuis doen we nog snel wat boodschappen bij de Rewe voor het avondeten.

Dag 1 zit er op.