We zitten alweer thuis bij de houtkachel bij te komen van de temperatuurshock. Maar jullie hebben nog de update van de laatste dag Vegas te goed, dus bij dezen.
We zijn allemaal redelijk op tijd wakker, rond een uur of 8. Er wordt nog een wasje gedraaid en nog wat boodschappen gedaan en gedouched. We willen de shuttlebus van 14.00 nemen naar de strip zodat we de hele dag nog hebben, en hopelijk slapen Thijs en Silke tussendoor nog even zodat we rond 23.00 de shuttle terug naar de camper kunnen nemen. Dat dit niet de planning van zowel Thijs als Silke niet is, daar komen we pas in de loop van de dag achter. Maar rond 13.00 lopen we weer in de hitte richting de bushalte. Het is iets minder warm dan de dag ervoor, en dat merken we gelukkig aan de hoeveelheid zweet die we minder produceren. De shuttlebus brengt ons weer naar Harrah’s. De buschauffeur probeert nog een verhaal te doen over het feit dat er vandaag een congres is in het hotel en dat hij misschien wel niet op deze plek geparkeerd kan staan. De meeste reizigers zijn echter bezig met een engelse versie van “hey buschauffeur, we are going to slope your bus”, waardoor hij lichtelijk geïrriteerd zijn verhaal doet, hopende dat iedereen het gehoord heeft. Bij het uitstappen vraag ik voor de zekerheid nog even wat hij exact vertelde, en gewapend met deze informatie gaan we de strip weer op.
We lopen nu vanuit Harrah’s naar de zuidkant van de strip om te kijken bij de Bellagio fonteinen, de Miracle mile en de M&M en Cocacola winkels te bezoeken.
De Miracle mile? Dat is die kant op. Okay, dank u Ceasar
Grutte pier kijkt ondertussen ook zijn ogen uit aan alles wat Las Vegas te bieden heeft
Bedidorm Bastards Las Vegas Style
Het Bellagio hotel
Ik heb een poging gedaan om het webadres in te toetsen, maar ik kon niet alle letters vinden op het toetsenbord…
Elk hotel heeft z’n eigen gokplek
En dan ziet Grutte pier een andere celibrity uit Fryslan. Daar moet je dan toch mee op de foto!
Maar de aandacht blijft natuurlijk wel op hem gericht!
Hier kom ik vandaan
We gaan natuurlijk even de M&M winkel even in, en de wand is ondertussen verplaatst en vernieuwd.
En we gaan even op de foto met miss M&M…
En tegen de tijd dat we uit de M&M / CocaCola winkel komen is het alweer donker en gaat het licht op de strip aan
En deze showgirls zien Grutte Pier en willen natuurlijk wel even met deze bekende Frysk op de foto!
Silke heeft tussendoor ongeveer een halfuur geslapen, en Thijs trekt alleen maar witter weg van het slaapgebrek. Er zijn natuurlijk ook te veel prikkels en en geluiden voor ze om te kunnen slapen. Thijs is het eigenlijk wel zat en wil terug naar de camper. We besluiten dus om de shuttle van 21.15 terug te nemen. Eenmaal thuis liggen de kids zo op bed en ook weer binnen no time zijn ze in dromenland. Aangezien het onze laatste nacht is gooien we de koffers nog even open om nog wat meer zaken in te pakken.
De volgende ochtend zijn de volwassenen op tijd wakker. We ruimen de laatste zaken op in de camper, stampen onze koffers vol, die ondanks het feit dat we heel veel weg hebben gegooid aan kleren, oude schoenen, dekbedovertrekken etc toch uitpuilen. Misschien toch wat te veel souvenirs gekocht? Uiteindelijk maken we Thijs rond 9 uur wakker (ik ben nog zo moe), en dat wordt ons niet helemaal in dank afgenomen. Ik heb ochtends nog even gevraagd of ik de tank kon afvullen met propaan. Dat was volgens de Koa medewerkster geen probleem. Met tekst en uitleg word ik gedirigeerd naar de plek waar ik de tank kan laten vullen. Terwijl we naar de betreffende plek rijden zien we ondertussen een aantal medewerkers druk met elkaar praten over de plannen voor komend weekend. Aangekomen bij het tank gedeelte wachten we bijna 10 minuten (en drukken we bijna net zo vaak op de bel) voordat er iemand aan lijkt te komen. Gezien het feit dat we ook nog even naar het welcome to Las Vegas bord willen besluiten we maar te gaan rijden, en de kosten voor het bijvullen van de tank maar via CruiseAmerica laten verlopen. Hier is het echter zo druk dat we maar doorrijden naar het verhuurbedrijf om de camper in te leveren
We poetsen de laatste dingen, gooien alle afval in de container en leveren de sleutels in bij de balie. Er wordt een taxi voor ons geregeld die ons naar het vliegveld brengt waar we inchecken voor de vlucht naar huis. Gereden aantal kilometers: 2067. Iets minder dan de helft van de afstand die we in 2013 gereden hebben.
De goedkoopste camping waar we gestaan hebben met de Woezel en Pip mobiel was Dessert View. Met € 10,51 de goedkoopste (betaalde) campground waar we gestaan hebben. De duurste camping was Lo lo Mai € 75 per nacht. Dit kwam vanwege het feit dat we voor de 3e volwassene 18 euro extra moesten betalen.
Grutte Pier is gisteravond bij het stappen z’n schild kwijt geraakt en probeert met gokken wat extra geld te verdienen om een nieuwe te kopen.
We nemen de shuttletrein naar de terminal (na de controle bij de doane)
En eten daar nog een burger (duurste lunch van de hele vakantie :S)
En daar zitten we dan weer, in het vliegtuig terug naar huis
De vlucht verloopt via Sint Paul, Minneapolis, waar we een overstap hebben naar de vlucht richting Amsterdam. De piloten hebben het kerosine pedaal goed ingedrukt, want we komen een half uur eerder dan gepland aan in Amsterdam. Hier wacht de taxi al op ons die ons naar huis brengt. Na nog een half uurtje file rijden komen we rond 16.00 thuis. USA 2018 zit er op.
Het weer: lekkere 38 graden
Gereden kilometers: 50
