Jawohl! Es ist wieder so weit.. De Baustelle Republiek Deutschland is weer geopend.  Waar je in Nederland tegenwoordig regelmatig van A naar Beter gaat is het in Duitsland meer van “AAAARGHH naar Baustelle”. Want op weg naar Braunschweig, wat pak em beet 430 km rijden is hebben we ongeveer 50 kilometer in totaal aan Baustelles mogen “genieten” en dat is dan toch al snel 12 % van je totale reis.

Maar laten we bij het begin beginnen, want vanochtend om pak em beet 05.15 hoorde ik al geluid uit de kamer naast ons. Mapapa.. (multitaksen to de max, door en Pa en Ma aan te spreken in 1 woord), gevolgd door het woord wat we liever niet horen.. PEEEEEEEEN.. Toch maar even kijken, en meneer staat al weer klaar wakker in z’n bed te wijzen naar Padje en speen die op zeer vakkundige wijze door Merkus Junior over de rand van z’n bed zijn gebonjourd waarna deze toch niet gemist kunnen worden.  Dus goed half 6 lag Thijs al tussen ons in, hopen dat hij nog even wilde slapen. Dit lukte tot genoegen van ondergetekende, waardoor we toch nog tot een uur of 8 konden blijven slapen. Moeders was er op 7 uur al af gegaan om even wat wasjes te draaien.

Zo rond half 9 de eerste spullen richting de auto gebracht, en met het nodige passen en meten zat rond half 10 de kofferbak deksel dicht en kon de reis beginnen. Maar eerst nog snel even naar de Hema voor wat broodbeleg en snoep voor onderweg. En daarna op  naar de snelweg.

We zijn de grens met Duitsland nog niet over of we zitten al in de eerste Baustelle, bij de grens wordt over een lengte van 3 kilomter nieuw asfalt gelegd. Het oude spul, waarschijnlijk nog bereden door Rommel en Co had schijnbaar z’n beste tijd gehad en moest vervangen worden. Vlak na Oberhausen worden we al getrakteerd op 10 kilometer Baustelle, en tot Hannover hebben we nog een aantal kleinere en nog 1 Baustelle van 12 kilometer te pakken.

Ik zal verder niet uitweiden over de hoeveelheid Poolse, Sloveense, Russische, Tsjechische, Oezbekistan en andere Oostblok vrachtwagens er niet zijn uitgerust met knipperlichten, maar allemaal wel een  “Direct 1 baan opzij” functie hebben.

Vlak na Hannover en die ene Baustelle van 12 kilometer rijden we een raststatte op waar we wachten op Jannita die vanuit Groningen aan komt gereden. Beter gepland dan dit kon niet, want de airco van de auto staat net uit, of Jannita komt er aan gereden in haar Aygo zonder airco. Ik zal hierbij direct vermelden dat de buitentemperatuur op dat moment 34 graden was, en dat dit dus vast geen pretje is geweest. We doen even snel een kop koffie, en rijden dan gezamenlijk nog 40 kilometer verder naar het Celler Tor Hotel Braunschweig. Hier verblijven we een nachtje, en we doen direct wat sightseeing in Braunschweig.

Oude gevel van Gildehuis uit 1630

 

Ambachtelijk werkje op de muur…

Het is lekker weer, en dat is te merken. De terrasjes zitten overal bomvol…

 

Dus we gaan hier maar een hapje eten, Pizza voor ons,

En deze pasta wil ik graag!

Straatmuziekant die waarschijnlijk knutschelrock 1 bis 99 uit het hoofd heeft geleerd.

Het gaat onderhand richting 8 uur, dus we besluiten om er voor vandaag / voor Thijs een eind aan te maken, en weer richting het hotel te gaan. We zijn aangenaam verrast door de hoeveelheid “oud spul” wat er nog staat en wat (wel of niet gerestaureerd) de 2e wereld oorlog heeft overleefd. Wie weet doen we hier nog een keer een steden trip naar toe, in combinatie met Dresden…

Het weer vandaag: 34 graden, strak blauw luchtje, goed uit te houden in een auto met airco