Frankrijk 2015 – D1: Are we there yet?

Written by Jan Douwe

 

 

28 augustus, dag 1,

Om 10 uur s’avonds krijgt Thijs nog een flesje, en nadat deze op is gaat hij de autostoel in. We hebben vooraf de auto al voorzien van een dak-koffer (formaat Aygo) en de auto is verder al vol gestouwd met kleding, slaapspullen en de gebruikelijke overige zaken die vrouwen zoal meenemen op vakantie.(en die waarschijnlijk ook de hele tijd in de koffer blijven zitten..)

Dak-koffer formaat Aygo

om 22.20 zit de fles er in, en gaat we dan eindelijk afgeladen op weg naar Zuid-Frankrijk. We rijden via Maastricht, Luik, Luxemburg en dan de route de soleil op.
In elk geval, dat is de planning…

Jannita rijd het eerste stuk, want die is nog het meest uitgerust. Je zou zeggen, er kan niets mis gaan,
maar als ik vlak na Venlo m’n ogen even open doe zie ik “Kaldenkirchen” op een geel plaatsnaambord staan. En dat is geen plek in België…

Nadat we een koerscorrectie hebben uitgevoerd zijn we 20 minuten later weer onderweg richting Maasstricht. We kunnen vlot doorrijden, en we rijden na Maastricht zo door naar Luik, en hierna richting Bastogne.

Hier aangekomen doet de navigatie een beetje vreemd, want in plaats van Luxemburg aan te houden wil hij ons richting Parijs sturen. We negeren het aanhoudende “sla rechtsaf” van de navigatie, en rijden verder richting Luxemburg. In Luxemburg aangekomen gaan we natuurlijk tanken, voor € 1,10 de liter!:)

Thijs mag ook even de benen strekken, en is zoals je kunt zien best moe…

Ik kruip nu even achter het stuur om een stuk te rijden. Wat later blijkt dat de navigatie ons weer de verkeerde kant op stuurt, want bij het bord “rechtdoor voor Peage” zegt navi doodleuk: “sla links af”.
Ik heb er net een uur achter het stuur op zitten, en ben aardig moe aan het worden, maar bedenk me ineens dat het mogelijk zou kunnen zijn dat de navigatie verkeerd ingesteld zou kunnen staan. En een snelle blik op de instellingen laat zien dat er optie “tolwegen” op NEE staat. Die maar snel aangezet en nu is onze reistijd ineens met 6 uur verkort. Ik maak Jannita wakker om maar weer te gaan rijden. Ik val in slaap, en wordt vlak na Dijon wakker. We rijden een parkeerterrein op voor een ontbijt. Iedereen is nu wakker van het reisgezelschap…

Het is wel duidelijk wie de meeste ruimte heeft achter in de auto..:)

Thijs eet een lekker broodje met appelstroop…

Hierna gaat de reis verder richting Lyon. Het was in België vrij rustig onderweg, en we konden goed doorrijden. Het eerste stuk Frankrijk was al wat drukker, maar het is hier de laatste dag van de vakantie voor alle Fransen, en het wordt nu langzaam aan steeds drukker op de weg. We komen zelf eerst een paar keer in de file te staan, elke keer maar kleine stukjes van 5 of 7 kilometer, maar het  vertraagd wel enorm, en het irriteerd ook.

Maar wat onze dag dan weer goed maakt is dat  wij zelf steeds vaker redelijk door kunnen rijden, maar dat de andere kant op we af en toe zo maar even 30 kilometer stilstaand verkeer tellen…

Na Lyon gaan we er weer af voor ons middag eten, en voor het strekken van de benen.

3[1]

Thijs vind de warmte prima. In z’n romper houd hij het allemaal lekker koel.

Hulde overigens voor hem! Normaal gezien we hem ophalen uit de creche en we doen even boodschappen, dan krijgen we Thijs met geen mogelijkheid terug in z’n stoel. Maar het is alsof hij het weet dat we nog verder moeten, want elke keer als de deur open gaat van de auto wil hij zelf de stoel inspringen…

Na Orange doen we nog een keer stoppen, en Thijs krijgt weer wat eten…

Zijn we er nu al eens?

Rond 5 uur rijden we eindelijk bij Narbonne de Peage af, en moeten we nog 6 kilometer door de achterlanden rijden om bij onze villa aan te komen. Na wat zoeken in Vinassan zelf vinden we dan eindelijk ons vakantie stulpje, waar Alina Ferrari al sinds 3 uur op ons wacht. Na de gebruikelijke taferelen van tekenen en uitleg is het goed 6 uur dat we de auto leeg hebben, en het vakantie gevoel kan beginnen.

We rijden nog even terug naar Narbonne voor wat snelle boodschappen, vanavond eten we hamburgers met gebakken aardappels…

Het weer: onderweg begonnen met 15 graden, en in Vinassan is het nu nog een lekkere 29 graden. Wat ziet dat zwembad er toch verleidelijk uit!

 

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

19 − 17 =

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.