Zaterdag avond om half 10 kwam ik er achter dat we de konijnen nog niet hadden voorzien van een hapje en drankje. Aangekomen bij de kooi zat Knijster in de hoek gedrukt, en ondanks luid geschud van de voerbak liet Alex verstek gaan.
Gelijktijdig viel mijn oog op een gat naast de kooi waarna er direct alarm belletjes gingen rinkelen! Bunzing! En ja hoor, ik haal het deksel van de konijnenbak af, en zie al bloed liggen.
Direct Knijster uit de bak gehaald die meteen als een bezetene begint te gillen, en veilig weggestopt in het toilet, en hierna met een schep de kooi omgewoeld om Alex te vinden, wat helaas niet mocht baten.
Onder het graven door zie ik iets bewegen, wat de bunzing blijkt te zijn die nog steeds in de bak opgesloten zit. Ik begrijp de opmerking “stinken als een bunzing” nu ook, aangezien de bunzing het nodig vond dit te demonstreren. Echter vond de bunzing het fysieke contact met m’n schep niet echt fijn, en besloot ie het hazepad te nemen.
Na nog wat graven komen we helaas het onzielde lichaam tegen van ons aller Alex…
Helaas, hij is niet meer…
De volgende dag hebben we de kooi nog verder leeg gemaakt om te kijken hoe de bunzing is binnen gekomen.
Alex ligt ondertussen opgebaard, en zal komende vrijdag worden uitgedragen via de Dar…
Knijster zit momenteel veilig in huis tot de kooi weer volledig bunzing proof is…