5 staten tour dag 1 – Houston, we have a problem…

Written by Jan Douwe

Houston – Texas, 30 september 16:00 lokale tijd….

Houston, we have a problem…

Deze woorden zijn lang niet gehoord in deze stad, de eerste staat van onze USA trip.
En toch… Vanmiddag rond 14:00 lokale tijd klonk deze zin sinds lange tijd weer eens. Hoe dit zo ver heeft mogen komen?

Laten we daarvoor terug gaan naar vanochtend, want daar begon het allemaal vandaag.

Om 5.45 hoor ik Sido met “hey du” door de speakers van m’n telefoon galmen. Tijd om op te staan, want vandaag is de eerste dag van onze USA reis. Slaapdronken stommelen we door de voor ons onbekende woonkamer heen, met overal gevaarlijk loshangende stroomdraden en niet af gedekte stopcontacten.
Pieter omschrijft het heel mooi als “student plus”..

Tanden poetsen, gezicht wassen, spullen in de koffer, spullen uit de koffer, koffer dicht, en via de kamikazetrap naar beneden van 4 hoog.  En dan maar denken dat we pas in Bryce canyon onze eerste hachelijke afdaling zouden doen.
Via lijn 54 centraal en de intercity naar Hoofddorp komen we om 7.05 op Schiphol aan. Hier dumpen we direct onze koffers  (nadat ik Martine haar boarding papieren bijna was kwijt geraakt door een incorrecte instructie op de self boarding terminal).   We pakken een ontbijtje op Schiphol, en verdoen onze tijd met facebook statusjes updaten, wat rondneuzen in de winkels, en hangen wat rond.

Om 9:10 mogen we dan inderdaad naar de gate gaan om te boarden. En volledig American style worden we ondervraagd over het aantal koffers dat we mee hebben genomen, wie ze heeft ingepakt, en waar de reis heen gaat.
Nadat we deze simpele quiz winnen van de quizmaster mogen we richting de body scan. Riem los, alles op de band en door de scan. Ik slaag ook hier weer, Martine mag haar pompje zoals gewoonlijk laten zien aangezien de body scan hier niet helemaal content mee is.

De Boeing 777-200 waarmee we richting de USA vliegen…

We boarden het vliegtuig, en taxiën richting de verste baan van Schiphol.

In de file met elkaar…

En filmstyle een snel overzicht van onze vlucht:

Onze piloot heeft het gas er op, want we arriveren al met al 20 minuten eerder dan gepland. Wat dus scheelt, aangezien we in Houston moeten overstappen op UA 253 naar Las Vegas.
Maar eerst nog even een paar vlucht plaatjes. Want Daan… Waarom denk je dat we graag met Delta / United Airlines vliegen?

nou?

nou?

nou?

GRATIS STARBUCKS KOFFIE!!:)

Texas vanuit de lucht…

Buiten is het ondertussen min 60 op 13 kilometer hoogte…

Af en toe schiet er ineens zo’n wolk omhoog uit het verder vlakke wolken dek…

Houston City…

We kregen als eten rijst met spinazie en kip / 2 crackers / stuk applecrumble / broodje, als toetje een heeeeeeeerlijk ijsje, en als snack een warm broodje ham/kaas en een zakje chips.
Als vermaak hadden we de keuze uit 253 films, 379 cd’s, 26 spelletjes, en 109 short series.

De vlucht zelf verliep de eerst 5 uur zonder turbulentie, maar zodra we boven Canada kwamen ging het los.
Regelmatig ging het “fasten your seatbelt” lampje aan en leek het net of we weer een gans hadden aangevlogen, zo hobbelden we.
Bij het aanvliegen op Houston – Texas moeten we de laatste 3 kwartier toch rekening houden met turbulentie, of zoals de kapitein het zei “It’s gonna be bumpy”…
Maar na een vlucht van 9 uur en 30 minuten na een zachte touchdown, uitgevoerd door onze vrouwelijke kapitein, landen we toch veilig op Houston

En dan komen we dus aan op Houston, Texas. En begint voor ons het volgende avontuur, namelijk “Immigrations and Services”, oftewel “komen we het land in? “.
En hoe ziet dat er in Houston uit? Eerst moet je een paar gangen door, trappen op, trappen af waarna je welkom in Texas wordt geheten door een volslanke afro amerikaanse dame met de melding “USA and Canadian Passports and greencards to the right, all other visitors to the left”
Je komt dan uit in een extreem grote hal, formaat 2 x voetbalveld, waar met pionnen en draden een compleet doolhof is aangelegd waar je helemaal doorheen moet.
Aan het eind van het doolhof wordt je opgewacht door een douanier, die je verwijst naar 1 van de 8 open loketten (van de mogelijk 40 loketten.) Per persoon mag je rekenen op ongeveer 5 minuten behandeltijd, en met ons is net een 747 jumbo aangekomen, dus tel maar uit hoe lang we moesten wachten…(60 minuten…)
Na het ontvangen van de stempels mogen we dan eindelijk onze bagage ophalen, waarna we langs een douanier lopen die ons in te voeren goederen formulier in neemt. Hierna mogen we direct weer onze koffers inleveren bij de incheck balie voor het 2e deel van de vlucht.


(in de rij voor de douane..)

Welkom in Amerika?

Niet dus…
Want om de hoek wacht de volgende body scanner, maar deze gaat een stapje verder. Want hier moeten we naast riemen / broekzakken legen en alles uit de tas ook nog eens onze schoenen uitdoen voor controle!
En dat ruik je, want de meeste medereizigers zaten in het zelfde vliegtuig, en hadden dus ook net als ons geen tijd om even andere sokken aan te trekken.
En ook hier vind de bodyscanner Martine aantrekkelijk, want ook hier moet ze weer haar pompje laten zien. En dan het ezelsbruggetje: Medicijnen haal je in Amerika in een drugstore. Dus wat moest Martine doen?

Jups… Een drugstest…

Er werd met een soort doekje over Martine haar handen geveegd, en dat doekje werd dan in een apparaat geanalyseerd. Na een negatieve analyse mocht Martine weer verder lopen. Needless to say heb ik hierbij de camera niet bediend, gezien de hoeveelheid Homeland Security medewerkers:)

En dan loop je bij een bordje langs en zie je:

de rechtstreekse vlucht naar Harlingen. Zijn we voor niets dus helemaal naar Schiphol gegaan…

En over vluchten gesproken:

Die 253 is inderdaad van ons. Houston, we have a problem…

Onze vlucht is 2 uur vertraagd.

We halen daarom maar even voor 12 dollar 2 lekkere broodjes bij de Subway, en terwijl Martine een goed boek leest maar ik van de gelegenheid gebruik om maar even wat te doen aan de site.
Terwijk we wachten om opnieuw geboard te mogen bij gate C22 worden we ineens doorverwezen naar gate C19. Maar waarschijnlijk door een communicatie foutje wordt
het vliegtuig verkeerd neergezet waardoor we toch ineens bij gate 17 worden verwacht. En om de chaos compleet te maken blijkt ook dat niet goed te zijn, en moeten we naar gate 16…
Dus nu maar afwachten of onze koffers straks ook op Las Vegas aankomen…

Om 18:00 lokale tijd kunnen we dan eindelijk boarden op vlucht UA 253, we vliegen met een Airbus 320-200 richting Las Vegas. Verwachte aankomst tijd in Vegas : 19:45 lokale tijd.
Aangezien dit een halve red eye flight lijkt te worden is het maar de vraag of we nog leuke foto’s van de Grand Canyon kunnen maken vanuit de lucht. We wachten het maar af.

Temperatuur op Houston airport: 28 graden, bewolkt.

Update 22:22 lokale tijd in Las Vegas:
We hebben de auto opgehaald, en zijn even snel boodschappen wezen doen bij de Walmart. De vlucht van Houston naar Las Vegas verliep goed, iets meer dan 3 uur in het vliegtuig gezeten. Via Alamo hebben we de huurauto opgehaald, (een Jeep met slechts 1423 mijl op de teller, foto volgt nog) en we zitten nu eindelijk in ons hotel na 26 uur onderweg te zijn geweest… Ben nu echt toe aan vakantie 🙂
Temperatuur in Las Vegas: 26 graden en helder.

Morgen richting Kanab.

7 thoughts on “5 staten tour dag 1 – Houston, we have a problem…

  1. andrea kruyswijk says:

    wat schrijf je ontzettend leuk ik zit met een glimlach te lezen en ben even ook onderweg. Een hele fijne vakantie

  2. karina says:

    ooooooow…….wat herkenbaar allemaal! net of beleef ik de reis opnieuw! en wat een stad hé LAS VEGAS!!! je kijkt je er de ogen uit!

    Have fun!

  3. Ronald says:

    Hey JdenM, fijn dat jullie goed aangekomen zijn. Ik hoop voor jullie dat de shutdown zo snel mogelijk opgeheven wordt en jullie kunnen genieten van een schitterende vakantie.

  4. Daniëlle says:

    OMG! Smokkel wat koffie voor me mee!!! Damn volgende keer als ik naar Amerika ga moet ik ook maar met hun vliegen!

  5. jeannine says:

    Vergeet Sion NP niet! We hebben toen de angels landingtrail gedaan, die is voor echte doorzetters!

  6. Sjoukje Dijkstra says:

    In één woord SUPER!!

  7. Dirk says:

    Zowel in beeld als qua tekst erg mooi gedaan. Informatief en onderhoudend, ben er geloof ik zomaar een paar uur mee zoet geweest.
    Jammer van de North Rim maar wat een mooi excuus om nog eens die kant op te gaan.

Laat een antwoord achter aan Sjoukje Dijkstra Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

3 × twee =

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.